Skribent: LindaOlderkjaer
Maling
Sidan eg likar å læra nye ting, har eg prøvt meg litt på maling òg
Tangzhong style
Tangzhong er ein asiatisk bakemetode som gir saftigare bakverk avdi ein aukar mengda med veske i deigen. Dette gjer ein ved å laga ei jevning av mjøl og vatn som ein kokar opp.
Denne metoden var det Elin V Nilsen som bragte til Norge. Ho er konditor og står bak bakebloggen Krem.no
Boller – Tangzhong style
Jevning:
40 g Kveitemjøl
200 g Mjølk
avkjøl jevningen før du blandar inn resten (bortsett fra smøret)
Ingredienser:
460 g Kveitemjøl
1 dl Sukker
20 g Gjær
175 g Kald væske (gjerne melk)
75 g Smør i terningar (tilsettes etter ca. 10 min)
2 ts Kardemomme
1 egg (valfritt)
ei lita klype salt
1. Lag ein jevning av mjøl og væske. Kok den opp. Avkjøl til romtemperatur. Bland jevning og resten av ingrediensane i bakebollen. Smuldre gjæren i bollen.
2. Kutt smøret i terningar. Tilsett det når deigen har elta 7-10 minutter.
3. Deigen eltes godt, totalt ca. 15-20 minutt. Sett på full fart siste 5 min. Når du kan dra ut ein tynn, gjennomsiktig deighinne mellom fingrane er den ferdig elta. Viss den rivnar, elt deigen vidare.
4. Pakk bakebollen inn i plast og sett lunt for heving
5. Når deigen har heva til dobbel størrelse, lag bitar på ca. 50 gram eller mer. Rull til bollar og sett på ei bakepapirkledd plata.
7. Etterheving ca. 35-45 minutter.
8. Steikes på 225 grader (over/undervarme) 7-12 minutter (pensle med egg før steiking om du ønsker)
Mitt forsøk nr. 1
Mitt første forsøk på desse bollane. Eg hadde ikkje fersk gjær og brukte difor tørr. Mine er også rulla ut i størrelser på rundt 90 gr. Og eg syntes dei fortsatt vart små. Dei etterheva seg lite, dette kan ha med gjæren å gjer. Har no gått til innkjøp av fersk gjær og står på trappene til eit nytt forsøk 🙂
Besseggen
Besseggen helg
Å balansere på livets egg av opplevingar
…eit must for alle som likar å gå i fjellet, og som ikkje er særleg redd for høgder 😉
Fjellturen starta, som den pleier, med bussavgang frå SØRAL (Hydro Husnes) på ein fredag morgon.
Denne dagen har me ein forholdsvis lang tur framom oss, men med nokre stopp på vegen, for både mat og shopping, så kjem me fram til målet vårt som er: Gjendesheim
Her vert me tildelt rom etter kvart som me mønstrar av bussen.
Utan mat og drikke
Tidleg påan med ein god frukost, inkludert smørjing av ei god og energigivande nista. Sekken er pakka med det ein behøver på ein slik tur, og etter været. Denne dagen såg ut til å kunne bli aldeles fantastisk.
Geografi
Besseggen, eller Besseggi, er ein fjellrygg i Vågå kommune i Oppland fylke. Besseggen ligg øst i Jotunheimen, mellom vatna Gjende og Bessvatnet. Turen over Besseggen er ein av dei mest populære fjellturane i Noreg. Omlagt 50 000 mennesker går denne turen kvart år.
Me byrja turen med Gjendebåten frå brygga ved Gjendesheim om morgonen over Gjende vatnet og inn til Mumurubu.
Dei fleste som går over Besseggen tar båten over Gjende -vatnet før ein tar fatt på fjellturen. Gjendebåten går frå brygga ved Gjendesheim kvar morgon. Du kan gå den andre vegen òg. Då startar du turen frå Gjendesheim eller Bessheim. Om du vel å gå den vegen, går du ned Besseggen og ender opp i Memurubu, der tar du båten tilbake til Gjendesheim.
Gjendebåten
Båten var heilt full, det var, som alltid, mange som hadde samme planar som oss for denne dagen.
Mumurubu
Ved Memurubu var det kø på toaletta, slike ærend er det alltid lurt å gjera unna før start. Det er ikkje like enkelt å finna seg ein stad i skjul, med så mykje mennesker rundt seg.
Lang tur
Dei fleste brukar mellom 6 og 8 timer, inkludert pauser, på å gå Besseggen. Med ein stigning på nesten 1000 høgdemeter, og ei lengde på rundt 13km, er Besseggen ein lang tur.
Etter å ha trava avgårde ei stund var det klart for ein liten rast. Litt praktisk info og råd frå våre flinke turleiarar, Bjørn og Ståle.
Her er det best å halde tunga beint i munnen..
Dette er ein tur eg glatt tar ein gong til!!
Fyrst yte så nyte
Etter ein dag på tur i den varkre fjellheimen vår, smakar det alltid godt med både ei kald ei og ein god middag. Denne dagen var intet unntak.
Me fekk ein nydeleg middag med påfølgande like god dessert
Ein ting er lika sikkert som banken….Turen heimover er utruleg mykje meir roleg enn turen ut…. 😀
Takk for nok ein nydeleg tur!
Linda
Hallingskarvet og Lordehytta
Busstur frå SØRAL over Haukeli via Geilo til Hol og Raggsteindalen Høyfjellsstue ved Strandavatn, 1000 moh
Været ser litt spøke ut, klarnar det opp? ..eller blir me våte?
Men klare er me for ein flott fottur i Hallingskarvet Nasjonalpark
Me vart våte! Men det var fyrst når me nådde toppen, då vart me berika med både sludd og regn.
Då var det ganske greit å få kome innomhus å eta nista si
Hua Hin sett med mine auger vinteren 2019
Utvikling på godt og vondt
Hua Hin har endra seg stort sidan fyrste gong eg kom til byen februar 2008. Sentrum har utvida seg i alle retningar, nesten då…sjøen er der den alltid har vore 😉 Dette framsteget er jo på både godt og vondt, men ein kan ikkje stanse utviklinga. Smaken på maten er heldigvis den same, luktene, blomane, klimaet og reisetida likeså.
Hundane har det vorte mindre av, den delen som er forsvunnet er på god veg til å verta erstatta av kattar. Kattar har det eksplodert med dei siste par åra, og vert det ikkje gjort noko med, kjem katteproblemet til å verta større enn gatehundane nokon gong har vore.
Ein oppsøkjer det ein ynskjer
Tilhaldsstaden vår ligg eit lite stykke forbi sentrum av byn, i gate 102. Det var langt til det travle bylivet då me kom hit. Partylivet måtte ein med tuktuk til Binta bath og i området rundt Hilton for å ta del i, no har vi fått bargater både i soi 88 og 94, samt fleire restaurantar, massasjer og folkeliv. Det er tilbod og etterspørsel som gjeld.
Lukkar ein augene for det ein ikkie ynskjer å sjå eller ta del i, så har Hua Hin mykje fint å oppleva 🙂
Prachuap Khiri Khan
..som provinsen heiter er stor. Den har faktisk ei lang grensa mot Myanmar i vest. I 2000 var folketalet i denne provinsen 163 494 mennesker, i 2014 var dette talet steget til 539 534 mennesker. Hua Hin er ein by og eit distrikt(amphoe) i provinsen. Det er i alt åtte distrikt i denne provinsen, der Prachuap Khiri Khan er provinshovudstad.
Smertelindring
For min del gjeld Hua Hin fyrst og fremst, sol og varme, yoga, massasje og å senka pulsen på heile livet. Desse faktorane til saman minskar mine smerter og aukar min livskvalitet. Etter ein månad eller to her, kan eg nyta fruktene av turen lenge etter at eg er komen heim att, dei aller fleste gongane.
Det var uheldigvis ikkje det som hendte etter denne siste turen. Etter to fantastiske månader utan ein regndråpe (utan værforandring, er kroppen min meir stabil òg) med jevn aktivitet, sunn og næringsrik mat, masse D vitaminer, fisk, frukt og grønsaker. Og med dei tre fyrste veken aleina, fekk eg verkeleg senkja skuldrene til hoftenivå 😉 Heilt til heimreisa…..
«Jeg reiser alene»
Må ein, så må ein… mine to månader på vinteren, i varme stressfrie Thailand er gull verdt for resten av våren min. Sidan Atle ikkje fekk meir enn fem veker fri, vart eg nødt til å reisa åleina. Vel, reisefølje hadde eg, og veldig kjekt sådan, Kjersti og Kurt Henriksen frå Halsnøy (www.fjordferie.net) har sin årlige Thailand tur på denne tida, så billett vart handla på same flyet som dei. Finnair. Eg uttala etter min forrige tur med dei, at eg ALDRI meir skulle fly med dei. At eg aldri lærer!! Atle overbeviste meg om at det var ein fantastisk kort flyreise, direkte frå Helsinki, ikkje var den heilt svindyr heller.
HMPFR!!!! Fyrste båten frå Sunde, «før fuglane har fese». Mange timar venting på Flesland, flyavgang til Helsinki 11.55. Flyet er forsinka pga tekniske problem…20 min…..20 min til….osv…. Kan ikkje bruke flyet, må få eit nytt…Ventar på det nye flyet som skal komma…. Det nye flyet har tekniske problem….forsøker å utbetre…bruke deler frå det andre flyet….ikkje mulig fordi dette flyet har samme skade som det forrige flyet…….Må «kapre» fly frå innlandsterminalen, enklare å flytte på alle passasjerane enn flyet…..ENDELEG AVGANG! 6 timar forsinka.
Eplesider
Flyet frå Helsinki til Bangkok er jo gått når me kjem til flyplassen, så me får nye billettar, omdirigert via Hongkong, avgang 23.45…6 nye ventetimar!
17 € voutcher på ein flyplass i 6 timar rekk ikkje lenge, me skulle jo allerede vore på veg med mat og drikke inkludert. Snarrådig Halsnøybu(innflytta 😉 ) Kurten ordna oss inn på Finnair Lounge`n, der redda ein av dei beste eplesiderane me har smakt, heile dagen/kvelden/turen 😀
13 timar etter at me egentleg skulle, landa me på Suvarnabhumi internasjonale flyplass i Bangkok.
Sovande taxisjåførar synder ikkje, men ein kan ikkje stola på dei likevel
Eg bestillte taxi som skulle komma å henta meg i tide til at me kunne køyra frå Suksabai klokka 3 på natta, flyet mitt hadde avgang 09.05. Ferdig pakka og klar til avreise gjekk eg å la meg i ti tida, fekk sova ein times tid før eg stod opp og gjorde meg klar. Sjekker eposten min, der er det ei melding frå Finnair….flyet forsinka ein time! Då er det vertfall god køyretid til Suvarnabhumi, tenkjer eg, men betre med god enn dårleg tid
Klokka nærmar seg 3 og…..INGEN taxi kom, ti over fortsatt ingen taxi….midt på natta er gode råd dyre…ALLE sover, INGEN svarar telefonen….Ein time går, har fått vekka eit par taxisjåførar men ingen har bil ledig sånn på rappen, du kan jo byrja å gå avslutta den eine med….HAHAHA, det var ein veldig morrosam kommentar midt på natta med eit fly som ikkje ventar ….
Min reddande engel!
KAMALA!! Ho kan eg prøve å få tak i! Ringer… ingen svar….køyrer bort og ropar inn døra ….etter 5 minutter snublar ei søvndrukken dame ut gjennom soveromsdøra, heilt i tåka og lurer på kva som skjer??? «Kan du køyre meg til Bangkok!?» «JA! klart det, gi meg 10 minutter…» For ei dame! ♥
Vel…. enden på visa var at vi rakk både ei lita omvising i barndomsområdet til Kamala, i nærleiken av Suvarnabhumi, og frukost på hotell før eg måtte vera på flyplassen 🙂 Hell i uhell, for ein gongs skuld var eg glad for flyforsinkelsar.
Men STRESS! Det kan eg lova det vart, og det er det verste for kroppen min. Det fekk eg kjenne på heile vegen heim, og i skrivande stund har det ennå ikkje roa seg. Så effekten av dei to månadane i Thailand som eg skulle nyta godt av utover våren kan eg skyta ei lang pil etter, på grunn av ein sovande taxisjåfør. Brukar ikkje det selskapet oppatt!
(Innlegget skrive i april -19)
Ho Chi Minh City (Saigon)
Ho Chi Minh Byen
Etter å ha reist til Thailand i mange år, var det på tide å sjå oss litt om i landa rundt òg. Fyrst ut vart Vietnam.
Airbnb
Sidan me har hatt så gode erfaringar med Airbnb, fann me ut at det skulle me prøve i Saigon òg. Me vart ikkje skuffa! Her fekk me eige soverom og bad, i leiligheten til ei utruleg triveleg dame. Leiligheten var i 23 etasje, og rommet vårt hadde aldeles flott utsikt over elva og byn.
Det var så vidt me kom oss ut for å eta middag, me vart så lamslått av utsikta 😀
Sightseeing i by`n
Eit «gufs» frå krigen
Langs elva er det ein flott promenade. Her var det nett som å gå på eit våpenmuseum. Dette får ein oppleva om ein kjem seg over vegen.
Trafikken er tett, og ingen, INGEN, stoppar for fotgjengarar. Skal du over, må du berre gå…ikkje stopp, då blir du lett påkøyrd, Gå, du blir vane med det til slutt 😀
Matopplevingar
Sidan verten vår berre hadde to netter ledig, vart me nødt til å forflytte oss til hotel dei siste to nettene.
Fortausrestaurant
Me fann fort vår favoritt restaurant. Denne bestod i nokre lave plastbord på fortauet, med små plastkrakker til å sitte på. Dei var så lave at ein omtrent satt med knea oppunder haka.
Under bordet stod det ei bossbøtte, denne tok me for å være akkurat det. Den gang ei, den var til flasker og bokser. Bosset, altså alt «rusk» frå dei ulike rettane, som skjell og bein, samt serviettar og slikt. Det skulle hivast under bordet :O Dette vart kostet vekk etter at gjesten ved det bordet hadde avslutta måltidet og gått.
Maten her var aldeles fantastisk, og det var det fleire med oss som meinte. Her var det best å vera tidleg ute, og ikkje gå før du var sikker på at no var det ikkje plass til meir…. Og rekninga….mellom 150 000 til 200 000, heldigvis ikkje i kroner 😀
Mekong Elva
Mekong er ei av verdas største elver. Den er den tolvte i lengde og den tiende i vannføring. Frå Tibet renn den gjennom Kinas Yunnan-provins, Burma, Thailand, Laos, Kambodsja og Vietnam.
Nitti prosent av all plast som fraktes med elver ut i havene har kome der via ti elvar, Mekong er ei av dei.
At Mekong er forureina av både det eine og det andre, er veldig synleg.
Likevel er det eit aktivt fiske i elva.
Ho Chi Minh by night
Ho Chi Minh`s Notre Dame
Opera huset
Vietnam krigen
Reuinification Palace
Ein av stadane me fann ut me ville besøkje var Independence Palace, òg kjend som gjenforenings (reuinification) palasset. Det er bygd på tomta til det tidlegare Norodom-palasset, og er eit landemerke i Saigon. Detta var heimen og arbeidsstaden til presidenten for Sør-Vietnam under Vietnamkrigen.
Her var det mykje flott, mindre flott, spanande og interresant å sjå.
Bygningen har 5 etasjer, i kjellaren er det tunellar, krigsrom og radiorom. I krigskommando rommet er det originale kart på veggen, og radio utstyr frå krigen er utstilt. Rommet ved sida av inneheld propaganda materiale. I 3 etasje er det eit rom for kortspeling og i 4 er det eit casino.
Krigsmusèt
Krigsmuseumet er eit must å besøkje i Ho Chi Minh byen. Alle burde hatt seg ein tur i eit eller anna krigsmuseum, eller fangeleir. Så mykje råskap som kjem fram i mennesker i ein krig, er berre heilt utruleg. Detta bør skræma folk!!
Dersom ein føl med på dagens nyhender så ser ein at dette er noko som kjem meir og meir fram i fredstid òg. Er det slik mennesket eigentleg er? Rå og blind vold, voldtekt, knivstikking og drap. Dette bør bli slått hardt ned på, eg vil vertfall ikkje ha det slik??
Utandørs er der utstilla eit ekseplar av omlag kvar ein krigsmaskin som vart brukt i krigen. Her er mange amerikanske og vietnamesiske tanksar, fly og helikopter.
Mange typar ammunisjon, bomber og andre våpen
Kjemisk krigføring
Tortur
I ein annan del av uteområdet byrjar fangehistorien, bileta her fortel meir enn det eg kan formidle med mine ord…
Ingen dans på roser i fengsel
Haugesund – Karmøy, Aurora og sightseeing
Tur, konsert og hotell helg
Denne helga var me til Haugesund ein tur. Hovudmålet for turen var konsert med Aurora.
Me booka oss inn på Hotel Amanda, og konserten var på Maritim, berre nokre meter lenger borte på kaien.
Haugesund er ein fin liten by, som regel er ein der berre fordi ein har timar på eit eller anna kontor i forbindelse med helso. Då er det berre litt handling på Raglamyr før ein køyrer heimover att. Så det å «sjå» Haugesund er liksom aldri prioritert.
Det var det me gjorde denne helga, tusla rundt i byn og berre kikka, liksom…
Konserten var på fredag kveld, me kunne sjølvsagt reist heim att på laurdag, men tok like så godt heile helga. Som så mange gongar før, la me oss inn på hotel med frukost og kveldsmat inkludert. Og fredag var det Taco, før konsert. Heilt topp!
Aurora konsert
Me tutla oss bortover til konserten skulle byrje, kl 20. Litt forsenka kom ei dame på scenen, som me ikkje hadde sett før. Me, og dei rundt oss, lurte fælt på kven dette var…Ho hadde liknande fakter, og musikk, men dama såg heilt annerledes ut. Ho snakka bergensdialekt, men ikkje som Aurora. Det skal jo noko til!!
Etter at nokon spurte nokre vakter fekk me svaret: Iris
Musikken var bra den, men det var ikkje heilt Aurora.
Den som ventar på noko godt… til slutt kom Aurora på scenen.
Konserten var flott, berre forstyrra av nokre «palestinakomitè- tullingar» som ville demonstrere sine meiningar på Aurora.
Når nokon meinar noko anna, tenkjer annerledes enn deg, er det då din fulle rett til å pålegge dei å ha dine meiningar?
Har me då fri vilje til å tenkje sjølv? Ytringsfrihet?
I tillegg synest du at det er heilt greit å forstyrre for dei mange som har eit ønske om å få lytte, og sjå, på det dei kom for, det skulle berre mangle!
Veit ikkje kva eg skal kalle slikt, eg…
Laurdags-sightseeing til Karmøy
Laurdag morgon vakna me til ein nydeleg dag, litt kaldt men skyfri himmel og sol, sol, sol 🙂
Etter ein lang frukost og ein liten spasertur i byn, heiv me oss i bilen med Karmøy som mål.
Fyrste stopp var Visnes, og gruveområdet.
Visnes
Kobber fra Visnes ble benyttet i byggingen av den berømte Frihetsstatuen i New York. Derav står en liten Frihetsstatue som minnesmerke også her på Visnes.
Visitkarmøy.no
Smeltehytta
Ønsker du å lese litt meir om Visnes Kobbergruve og historien rundt
Søndagstur til Haraldshaug før heimreise
Etter ei god natt stod me opp til nok ein nydeleg dag, litt kaldare enn gårsdagen, men så lenge Kari er med 😉
Mette og gode sjekkar me ut og tar turen til Haraldshaugen. Tenkja seg til at ein aldri har vore der før…
Harald Hårfagre
Denne staden har eg høyrt om «heile livet», men aldri vore her. Etter X antall ganger til Haugesund var det vel på tide med eit besøk.
Veldig sur nordavind, men sola skin og dagen er flott. Etter å kome seg til Krossen og ser utover havet, så kan ein ikkje unngå å legge merke til dei to ufysne skikkelsane, som blant mykje som ikkje høyre heime i naturen, er så framtredande skjemmande og skadeleg for fugleliv og natur, at eg har ikkje ord.
Skremmande kor mykje som blir «snikinnført» i landet, at der kjem og har allerede komme mange vindkraft parkar, er heil utruleg. Er meste så ein kan tru at nokre ting vert blæse fælt opp, slik at det me veit folk vil vera imot kan lurast inn, utan motstand, før det nærast er for seint. #Motvind
Strikking
Å ha pådratt seg omgangssjuka
Strikking er ein veldig givande og grei hobby å ha. Strikketøy kan takast med over alt, trur neste ikkje den staden finnes, der ein ikkje kan strikke.
Etter å ha hatt eit kjekt tidsfordriv over ein periode, kan ein enten nyta å få bruke det ein har produsert sjølv. Eller ein kan ha gleda av å gi det vekk 🙂