…eit must for alle som likar å gå i fjellet, og som ikkje er særleg redd for høgder 😉
Tidleg påan for avreise
Fjellturen starta, som den pleier, med bussavgang frå SØRAL (Hydro Husnes) på ein fredag morgon.
Denne dagen har me ein forholdsvis lang tur framom oss, men med nokre stopp på vegen, for både mat og shopping, så kjem me fram til målet vårt som er: Gjendesheim
Her vert me tildelt rom etter kvart som me mønstrar av bussen.
Utan mat og drikke
Tidleg påan med ein god frukost, inkludert smørjing av ei god og energigivande nista. Sekken er pakka med det ein behøver på ein slik tur, og etter været. Denne dagen såg ut til å kunne bli aldeles fantastisk.
Geografi
Besseggen, eller Besseggi, er ein fjellrygg i Vågå kommune i Oppland fylke. Besseggen ligg øst i Jotunheimen, mellom vatna Gjende og Bessvatnet. Turen over Besseggen er ein av dei mest populære fjellturane i Noreg. Omlagt 50 000 mennesker går denne turen kvart år.
Me byrja turen med Gjendebåten frå brygga ved Gjendesheim om morgonen over Gjende vatnet og inn til Mumurubu.
Dei fleste som går over Besseggen tar båten over Gjende -vatnet før ein tar fatt på fjellturen. Gjendebåten går frå brygga ved Gjendesheim kvar morgon. Du kan gå den andre vegen òg. Då startar du turen frå Gjendesheim eller Bessheim. Om du vel å gå den vegen, går du ned Besseggen og ender opp i Memurubu, der tar du båten tilbake til Gjendesheim.
Gjendebåten
Båten var heilt full, det var, som alltid, mange som hadde samme planar som oss for denne dagen.
Mumurubu
Ved Memurubu var det kø på toaletta, slike ærend er det alltid lurt å gjera unna før start. Det er ikkje like enkelt å finna seg ein stad i skjul, med så mykje mennesker rundt seg.
Lang tur
Dei fleste brukar mellom 6 og 8 timer, inkludert pauser, på å gå Besseggen. Med ein stigning på nesten 1000 høgdemeter, og ei lengde på rundt 13km, er Besseggen ein lang tur.
Ein liten rast for litt info
Etter å ha trava avgårde ei stund var det klart for ein liten rast. Litt praktisk info og råd frå våre flinke turleiarar, Bjørn og Ståle.
I midten av biletet ser ein «Bandet». Dette er en smal rygg som hindrar Bessvannet (1374 moh) å renna ut i Gjende som ligg 400 meter lavare. Det seies at Bessvannet er Noregs reineste innsjø med ein sikt på ca. 30 meter.
Atle på veg…
Mykje folk som ville over Besseggen i dag
Her er det best å halde tunga beint i munnen..
Ei skræmande fantastisk utsikt, men bilete må ein ha..
Naturen vår er utruleg vakker
Dette er ein tur eg glatt tar ein gong til!!
Varden som markerer det høgaste punktet på turen. 1743 moh.
Fyrst yte så nyte
Etter ein dag på tur i den varkre fjellheimen vår, smakar det alltid godt med både ei kald ei og ein god middag. Denne dagen var intet unntak.
Middagen smakte fortreffeleg etter ein tur som dette
Desserten mmmm
Me fekk ein nydeleg middag med påfølgande like god dessert
Ein ting er lika sikkert som banken….Turen heimover er utruleg mykje meir roleg enn turen ut…. 😀
Endeleg!! Det er flaut å sei det, her reiser ein jorda rundt å opplever ulike land og kulturar. Så har ein ikkje vore lenger nord, i detta nydelega landet vårt, enn Trondheim før. Nord og nord «fru Blom», Trondheim er jo ikkje midt i landet ein gong.
Me landa på Langnes lufthamn, og skulle eigentleg ha god tid til bussen som gjekk til byn. Den gang ei, som dei siste turane me har hatt det siste året, var denne intet unntak. Ingen forsinkingar, krigar eller tette toalett denne gangen, nei no hadde dei ikkje fått med kofferten vår vidare frå Oslo.
Me var ikkje kledte for dette været, så då var det ikkje så mykje anna å gjera enn å venta til den kom med dei varme kleda våre.
Sightseeing i Tromsø
Mine tankar om kva eg hadde lyst å oppleva i Tromsø var mange, men fyrste mål var Fjellheisen og ein tur innover fjellet. Mitt største ønske var å gå til Tromsdalstinden. Vel…værgudane var ikkje på vår side denna helga. Laurdags morgon vakna me til tjukk skodde, og meldingane var regn og surt. Gode klede hadde me med oss, så det skulle ikkje byde på store problem, men når ein fyrst er på fjellet så er det litt kjekkare å sjå litt òg. Me kom oss ut på tur likevel, spaserte litt rundt om på kaien og i byn, før me tok turen over Tromsøbrua. På andre sida ligg Ishavskatedralen, som òg var eit av måla for turen.
Cafe Sånn
Ishavskatedralen
Min beste venn Kari
Gode klede kjem godt med, sjølv om det berre er i slutten av august og alt i ein seier at det ennå er litt sommar…her måtte det til med ull frå topp til tå, og noko regntett ytterst. Ull vottar og bøff kunne eg ikkje klart meg utan. Ho Kari Traa er ein nær venn å ha på kalde dagar.
Etter å ha ombestemt oss nok ein gong, tusla me ned og over brua att mot sentrum, med avtale om at dersom været kom seg så skulle me ta turen opp til kvelden. Kanskje var det mogeleg å få med seg litt nordlys òg! Optimist! HA!
Folksomt ved Sherpatrappa i dag
Utsikten ved Shepatrappa er upåklageleg
Etter kvart ser me at skodda lettar litt, å lurer på om me ikkje skal ta Fjellheisen opp likevel.
Men vår optimisme varte ikkje lenge…. Etter å ha funne ut at me skulle byrje med Sherpatrappa, liksom berre for å ha sett dei og…undra me oss fælt på alle som kom med nummer på brystet. Sjølvsagt var det Sherpatrappa opp denne dagen, altså ikkje den heilt store dagen for ein fredleg og avslappa tur til fjells..
Å reise rimeleg
I og med at me reiser ein heil del, må ein tenkje økonomisk.
“Følge nøye med på små utgifter; en bitte liten lekkasje kan senke selv et stort skip.” – Benjamin Franklin
Denne turen brukte me oppsparte bonuspoeng til flyturen, og me bestillte rom på hotel som har inkludert frukost og kveldsmat. Det har me gjort mange ganger og er veldig nøgde med det. I tillegg er det tilgong på kaffe og te heile dagen, samt vafler i 3 tida. (Desse steikjer du sjølv, og dei smakte heilt nydeleg.)
Tromsø Domkyrkje
Dette fører ikkje til at ein blir verande på hotellet heile dagen, slett ikkje. Når ein reiser slik, er ein alltid attende til hotellet på ettermiddagen for å stelle seg uansett. Då tar ein kanskje litt kaffe og vafler når ein kjem fram, så dusjer og steller ein seg. Før ein går til kveldsmaten, som er buffet med mykje god mat. Etter dette er ein mett og god, og klar for å ta turen ut på ny.
Denne gangen budde me på Clarion Collection Hotel With, heilt på kaien.
For ei fantastisk utvikling!!
Kva er der å oppleva i Tromsø på kveldstid?
Nordens Paris har eit uteliv dei fleste byar kan drøyma om. Aldri har eg sett fleire restauranter, barar, pubbar på rad og rekkje… Ikkje i Noreg vertfall. Kva er da med Tromsøværingar og hår??
Det er frisørar over alt, omlag på kvart eit hjørna 🙂
Vel etter å ha innsett att Fjellheisen vart utsatt til søndag, vart det vafler og kaffe på oss. Med ein påfølgande god og varm dusj.
Dagens kveldsmat var kjempegod, med både hovudrett med kylling, og suppe, samt diverse salater. Ingen grunn til ikkje å bli mett.
Ølhallen
Her var Øl i alle prisklassar, dette vetla glaset kostar 106 kroner – men godt var det 🙂
Isbjørn Lite kan anbefalast
72 tappetårn på rad og rekke
Så var det å kle godt på seg att, og ta turen på byn. Me måtte jo innom Ølhallen, og tok med oss eit par pubar til…det var nok å velja mellom vertfall.
Ølhallen har den største tappebrua i Nord-Europa! Her er 72 tappekranar med ulike norske ølsortar og sjølvklart er alle Macks produkt tilgjengelege her.
Ein annan utestad, som me var heilt nødt til å ha vore, var jo Rorbua. Me har jo sett ein og anna episode av «Du skal høre mye», som vart sendt frå denne pub`n mellom 1987 til 2003.
Det var ein koseleg stad, men det var stille og roleg. Det var ikkje før me reiste oss for å forlate staden at tromsøværingane var på veg ut.
Endå var det så surt og kaldt at det frista meir med ein hot Gluhwein enn ei kald halvliter. Så den store pub til pub runden vart avslutta etter eit besøk på Blå Rock Cafè, som ikkje heilt levde opp til namnet sitt denne kvelden.
Det var meir fristande å krypa godt under ei god og varm dyne.
Dessutan skulle me jo tidleg opp og til fjells neste morgon 🙂
Siste dag i Trømsø
Ein god kopp Capuccino er ikkje å forakta i kulden
Skansen, eit festningsverk som reknast for å vera det mest verdifulle kulturhistoriske anlegget i kommunen.
Tidleg oppe til frukost var me, men ein stad går grensa for kor lenge ein kan sitja ved frukostbordet og drikka kaffi….Tåka ville ikkje letta 🙁
Okay tenkte me…då vart da ikkje Fjellheis på oss då… så me tusla på ein sightseeing runde i byn.
Eit av dei minste, vertfall smalaste, husa eg nokon gong har sett
Desse gamle telefonkioskane er det ikkje ofte ein får sett i dag
Det er ein flott by, akkurat passe stor for meg som ikkje likar det hektiske by livet. No er jo selvfølgelig byen større enn akkurat det sentrumet som me tusla rundt i, men triveleg var det.
Alfheim Stadion
Utan mål og meining, og kart, så var me brått hamna ved Alfheim Stadion, etter å ha spasert gjennom eit ærverdig villastrøk og passert Alfheim Svømmehall.
Og ikkje nok med det, no var skodda letta, og me hadde ennå tid før flyet vårt skulle gå, så no var det berre å «springa» over brua for tredje gong.
Den som ventar…
Fjellheisen har avgang kvar heile og halve time, så her var det berre å koma seg avgarde.
Fjellheisen Fantastisk utsikt frå toppstasjonen til Fjellheisen. For nokre fjell!! #MOTVINDTromsdalstinden i horisonten
Eg skjøna fort at me hadde gått glipp av noko om me ikkje hadde kome oss opp her. Når ein såg utsikta, alle vegar, fekk ein berre lyst til å fortsetje å spasere innover fjellet.
Tromsø September 2019Ut på tur aldri sur (vel…. hihi)
Så var helga turen vår til Tromsø over og me kjem oss på flyet heim att. Sjølvsagt så var det forsinka…men det er jo sånt som etterkvart har blitt ein vane 🙂 me kan ikkje la sånne bagatellar øydelegga ein ellers fin tur (Y)
Flysvin
Må berre ta med ein liten ting på tampen. Eg er umåteleg glad for at så mange har slutta sitt røykfulle liv, ikkje fullt så nøgd med at så mange startar med snus.
Og når unge vaksne snusarar sit på fly og snusar, for deretter å kaste snusbleia på gulvet under setet sitt, då har dei gått glipp av ei grunnleggjande god oppdragelse! Denne karen kasta dei nesten oppi skoa til dama bak seg.
Avreise SØRAL, eller Hydro Husnes, som det heiter no…. 34 personar med buss, same trivelege sjåfør som alltid, på veg ut i den norske fjellheimen. Denne gangen tidlegare avgang enn førre år, av di me skulle koma oss til Preikestolen allereie same dag, og deretter inn til Flørli.
Meldingane var gode, været skulle bli flott når me skulle gå….så feil desse meterologane tar.
Våte som kråker
Lang lang rekke….
Turen opp til Preikestolen gjekk greit. Det var mykje folk, så det vart litt kø gåing og venting for å sleppe dei som var på veg nedover forbi.
Pjusken kråka på Preikestolen
Store krefter har vore i sving her ein gong i tida
Magisk er jo den Norske fjellheimen uansett vær
Vi vandrer (ned att) med freidig mot…
Opp kom me, og våte som kråker var me. Utsikta, som jo er/skal vera fantastisk, låg skjult i skodda og tunge regnskyer.
Uansett!! Det er jo ein fantastisk stad, og turen flott.
Me må nok tilbake her ein solfylt sommardag òg!
Flørli
Etter endt tur til Preikestolen, og alle var komne velberga ned til bussen att, gjekk turen til Lysefjordsenteret. Her vart bussen parkert og me gjekk ombord i M/S Rygerprins som skulle ta oss inn til Flørli.
Dette er ei grend langs sørsida av Lysefjorden med 13 bustadhus. Dei som tidlegare var busette her var kraftverksarbeidarar i Flørli kraftverk, med familiane sine.
~NO klarna sjølvsagt været opp ~
Me var nøgde med turen so langt. Trass i regnet. Då me kjekk på land på Flørli vart me godt tatt imot og innkvartert i våre bustadar av vertskapet, nederlenderen Hessel Haker, som flytta her til i januar 2015. Standarden på innkvarteringa var vel ikkje den heilt store, men det var reint og selskapet godt. Bygningsmassen treng omfattande vedlikehald.
Om berre fleire tar turen inn her, så får dei som driv staden litt meir pengar til oppussing. Det kan verkjeleg anbefalast!
Agnes Tiffon, billedkunstnar og ein av dei tre fastbuande, har ateliè i 2.etasje på kraftstasjonen. Ho var den einaste fastbuande her i omlag 10 år før Hessel flytta inn.
I 1915 vart bygginga av Flørli kraftstasjon starta. Opprinneleg var planen at krafto skulle gå til eit tysk elektrosmelteverk som var planlagt, og aldri vart noko av. Bygdo hadde både post og butikk, og på det meste gjekk det 30 born på skulen på kaien. Då Lyse, i 1999, bygde ny og automatisert kraftverk langt inne i fjellet, vart staden fråflytta.
Etter mange år til forfalls, ville Lyse riva tretrappene. Dette klarte ildsjeler saman med reiselivet og det offentlege å forhindra. Og i 2012 vart trappo restaurert, Flørli-trappo er 1600 meter lang og går frå sjøen og opp til Ternevatnet, ei stigning på 740 meter.
Området her er ganske så bratt, så berre å gå til og frå restauranten i kraftverket på kaien, var god trim. Fekk jo over 1000 skritt på Fitbit`n før frukost
Flørlitrappene
Målet for denne turen var sjølvsagt trappene, Flørlitrappene, 4444 trappetrinn til topps!
Etter ein god frukost, og smørjing av niste, var me klar til avgang laurdag morgon.
Å vakna til nydeleg sol -sjølv om me var på skuggesida- og blå himmel, var fantastisk. Dette gav lovnadar om ein flott dag.
Litt opp-psyking før start
Då har me fått smakt litt på kva den næraste framtida har å by på
…367, 368, 369, 370 …..
Need I say more…
Alle heng på
Kvilebua kjem til syne
Denne trappa er Noregs lengste trapp og truleg verdas lengste tretrapp.
Den går langs røyrgata frå Flørli kraftstasjon til Ternevatn og er 740 meter lang. På det meste er det 45 grader bratt.
Den vart laga i 1918 då røyrgata vart bygga, og opna for allmennheita i 2003.
Trappa er så smal at ein berre kan gå ein (1) i bredda, og så bratt at litt avstand mellom er lurt, om ein ikkje vil sparke borti einannan.
Midtveis i trappa er det laga ei lita kvilebu.
Blir da brattare no så går me loddrett
Der er det 4444 trinnet!!
Tusen trinn unnagjort, berre 3444 att
…3000….
Eg skjønar veldig godt at det berre er lov å gå opp (og ikkje ned) her!
Turen gjekk overraskande greit, til og med med mine, til tider, veldig dårlige hofter og bekken. Ein må berre halde tunga rett i munnen, vil ikkje snofle her. Så starter ein på teljinga, og finn tempoet sitt.
1 – 2 – 3 – ……2587 – 2588 – ….. 4444!
Fyrste pulja ferdig med trappene, no er det berre «barneskirenn» resten 😉
Vikingar
Ein fortjener noko ekstra godt no…
Sola fekk me ikkje smaka noko på før me kom til topps, men ingen kan vel seie at me ikkje vart varme på vegen likevel.
Vel oppe ved røyrgatas ende kunne me nyta litt påfyll av energi i sola. Me var heller ikkje den einaste gruppa som hadde vald denne morgonen til trappegange. Me var ganske mange på toppen etter kvart. Nokre valde til og med å ta ein dukkert i det iskalde vatnet, Vikingar!
Vakkert ved røyrgatas ende
Alderen tar på, eller er det fusk i det digitale apparatet…
Etter timar med leiting på pc og eksterne harddisker i frustrasjon, finn eg ikkje att alle bileta mine frå turen vidare.
Om eg brått skulle vera så heldig å komma over bileta, blir eg glad.
Om ikkje, så har eg enn så lenge, minna.
Så kor flott bl.a. Skulestovepub`n, kraftstasjonen, turen ned frå fjellet, utsikta og solnedgangen var, det kan du berre tenkje deg.
Eller ta turen inn til Flørli, gå trappene og ta ei øl på pubben, å opplev sjølv. Det kan anbefalast!!
Fint i den Norske fjellheimen
Vart ikkje Kjerag denna gongen, kanskje neste
Nedturen er bratt den òg
Om du ikkje har så god fantasi, eller likar sånne fysiske utskeiingar, kan du ta ein tur inn her eller her å sjå.
Etter at me slitne og nøgde var vel «heimkomne» att, var det tid for dusj og litt avslapping før middag på Kraftstasjonen. Skulepubben vart opna for kvelden, og dei som hadde ynskje om det kunne ta seg ein dukkert i stampen på kaien.
Heile opphaldet var som, tidvis, å gå tilbake i tid. Husa/leilighetane me budde i var «endå» frå den tida dei vart ført opp.
Det var ikkje berre me som overnatta her denne helga, det låg båtar til kai og nokre hadde slått opp telt.
Fjordcruise i Lysefjorden
Sightseeing i Lysefjorden
Søndag morgon vakna me til eit aldeles nydeleg vær. Etter frukost og utsjekk på formiddag, gjekk me på ny ombord i båten. No for å få ein triveleg omvising i Lysefjorden.
Magisk
Litt betre vær for dei som er her oppe i dag
Når himmelen er blå, fjorden er tilnærma blank og me er på båttur i ein av våre utruleg vakre fjordar…..då kjenner ein det i heile kroppen. På slike dagar finnes det ingen vakrare stadar enn Noreg og vestlandet. Det er berre heilt magisk!!
Preikestolen frå havnivå
Henjanefossen
Henjanefossen
Her ved Hengjanefossen gjekk båten heilt innunder fossefallet for å henta reint vatn i ei bøtte. Dette vatnet fekk me ein smaksprøve på.
Om du ser godt etter så ser du eit lysare hjarte markert i fjellveggen, eg kan ikkje minnast historia som vart fortald rundt dette, men det hadde noko med eit troll og kjærleik å gjera.
Hjartet i berget
Jettegryto
Me var òg innom Fantahålå, og me mata Geitene, men bileta her ligg på same stad som dei andre som er forsvunne i ein annan dimensjon……..
Etter endt Fjordcruise vart me satt av på Oanes, der bussen vart forlatt fredag i kveldinga. Heimturen byrjar….. lurar allereie på kvar turen går til neste år..??
Linda
Historie
Allereie på 1600-talet var det fast busetnad i Flørli. Bygda var truleg grunnlagt rundt saga og sagbruket som gjekk i Flørliåna. Bygda vart lagt aude i nesten 100 år etter eit steinras som gjekk i 1708. Rundt 1800 var det liv igjen i Flørli og i 1802 vart Flørli skilt ut fra Kallali som eigen gard. Garden vart dreven til 1915-1920.
Den seinare bebygginga i Flørli vart etablert samstundes med bygginga av Flørli kraftstasjon, rundt 1913 til 1918, og tok over for gården. 119 arbeidarar, 28 kvinner og 37 barn var registrert i Flørli i 1916. I 1929 kjøpte Stavanger kommune opp eigedommen og dreiv kraftverket fram til Lyse kraft tok over i 1992.
På det meste var det 30 barn på Flørli skule, og bygda hadde post og butikk. Skulen vart stengd i 1970 og butikken i 1981. Flørli vart fråflytta i 1999 på grunn av automatisering av kraftverks drifta.
I dag er ein del av husa solgt som fritidshus, og det er rift om byggningane som ligg midt i ei turistperla. Maskinistboligen, som vart reist i 1949, var det aller fyrste huset som vart solgt til private. Det er tre fastbuande på Flørli.
I tillegg til eigedommane som vart solgt til private, disponerer Ryfylke Friluftsråd, Stavanger Turistforening og Stavanger kommune kvar sine. Nokre bygg er også ein del av drifta som er på den gamle kraftstasjonen (konsertscene, kafé og utstilling om bygdas historie).
Flørlistølen ligg over Flørli og er tidligare drevet som ein støl. Flørli turiststasjon er et tidligare skulehus i Flørli. Begge er i dag turistforeningshytter som eiges og drives av Stavanger Turistforening.
Stølen ligg rundt ein times gange, bratt opp frå fjorden. Den har seks senger og er ubetjent heile året. Flørli turiststasjon ligg rundt 100 meter over havet i toppen av bebygginga i Flørli. Turiststasjonen er ubetjent om sommaren og ikkje til bruk om vinteren. Huset som blir brukt er det eldste i Flørli.
Overnatting tilbys òg av Flørli 4444, som disponerer leiligheter og har ein vandreheim i grenda. (Wikipedia)
~
