Ut på tur aldri sur
Avreise SØRAL, eller Hydro Husnes, som det heiter no…. 34 personar med buss, same trivelege sjåfør som alltid, på veg ut i den norske fjellheimen. Denne gangen tidlegare avgang enn førre år, av di me skulle koma oss til Preikestolen allereie same dag, og deretter inn til Flørli.
Meldingane var gode, været skulle bli flott når me skulle gå….så feil desse meterologane tar.
Våte som kråker
Turen opp til Preikestolen gjekk greit. Det var mykje folk, så det vart litt kø gåing og venting for å sleppe dei som var på veg nedover forbi.
Opp kom me, og våte som kråker var me. Utsikta, som jo er/skal vera fantastisk, låg skjult i skodda og tunge regnskyer.
Uansett!! Det er jo ein fantastisk stad, og turen flott.
Me må nok tilbake her ein solfylt sommardag òg!
Flørli
Etter endt tur til Preikestolen, og alle var komne velberga ned til bussen att, gjekk turen til Lysefjordsenteret. Her vart bussen parkert og me gjekk ombord i M/S Rygerprins som skulle ta oss inn til Flørli.
Dette er ei grend langs sørsida av Lysefjorden med 13 bustadhus. Dei som tidlegare var busette her var kraftverksarbeidarar i Flørli kraftverk, med familiane sine.
~NO klarna sjølvsagt været opp ~
Me var nøgde med turen so langt. Trass i regnet. Då me kjekk på land på Flørli vart me godt tatt imot og innkvartert i våre bustadar av vertskapet, nederlenderen Hessel Haker, som flytta her til i januar 2015. Standarden på innkvarteringa var vel ikkje den heilt store, men det var reint og selskapet godt. Bygningsmassen treng omfattande vedlikehald.
Om berre fleire tar turen inn her, så får dei som driv staden litt meir pengar til oppussing. Det kan verkjeleg anbefalast!
Agnes Tiffon, billedkunstnar og ein av dei tre fastbuande, har ateliè i 2.etasje på kraftstasjonen. Ho var den einaste fastbuande her i omlag 10 år før Hessel flytta inn.
I 1915 vart bygginga av Flørli kraftstasjon starta. Opprinneleg var planen at krafto skulle gå til eit tysk elektrosmelteverk som var planlagt, og aldri vart noko av. Bygdo hadde både post og butikk, og på det meste gjekk det 30 born på skulen på kaien. Då Lyse, i 1999, bygde ny og automatisert kraftverk langt inne i fjellet, vart staden fråflytta.
Etter mange år til forfalls, ville Lyse riva tretrappene. Dette klarte ildsjeler saman med reiselivet og det offentlege å forhindra. Og i 2012 vart trappo restaurert, Flørli-trappo er 1600 meter lang og går frå sjøen og opp til Ternevatnet, ei stigning på 740 meter.
Det er laga ein «Der ingen skulle tru at nokon kunne bu» episode om Flørli og dei som driv dette i dag. Og du kan fylgje Flørli Tidene på Facebook .
Området her er ganske så bratt, så berre å gå til og frå restauranten i kraftverket på kaien, var god trim. Fekk jo over 1000 skritt på Fitbit`n før frukost
Flørlitrappene
Målet for denne turen var sjølvsagt trappene, Flørlitrappene, 4444 trappetrinn til topps!
Bratt! Brattare! Brattast! Flott! Flottare! Flottast!
Etter ein god frukost, og smørjing av niste, var me klar til avgang laurdag morgon.
Å vakna til nydeleg sol -sjølv om me var på skuggesida- og blå himmel, var fantastisk. Dette gav lovnadar om ein flott dag.
Denne trappa er Noregs lengste trapp og truleg verdas lengste tretrapp.
Den går langs røyrgata frå Flørli kraftstasjon til Ternevatn og er 740 meter lang. På det meste er det 45 grader bratt.
Den vart laga i 1918 då røyrgata vart bygga, og opna for allmennheita i 2003.
Trappa er så smal at ein berre kan gå ein (1) i bredda, og så bratt at litt avstand mellom er lurt, om ein ikkje vil sparke borti einannan.
Midtveis i trappa er det laga ei lita kvilebu.
Eg skjønar veldig godt at det berre er lov å gå opp (og ikkje ned) her!
Turen gjekk overraskande greit, til og med med mine, til tider, veldig dårlige hofter og bekken. Ein må berre halde tunga rett i munnen, vil ikkje snofle her. Så starter ein på teljinga, og finn tempoet sitt.
1 – 2 – 3 – ……2587 – 2588 – ….. 4444!
Vikingar
Sola fekk me ikkje smaka noko på før me kom til topps, men ingen kan vel seie at me ikkje vart varme på vegen likevel.
Vel oppe ved røyrgatas ende kunne me nyta litt påfyll av energi i sola. Me var heller ikkje den einaste gruppa som hadde vald denne morgonen til trappegange. Me var ganske mange på toppen etter kvart. Nokre valde til og med å ta ein dukkert i det iskalde vatnet, Vikingar!
Alderen tar på, eller er det fusk i det digitale apparatet…
Etter timar med leiting på pc og eksterne harddisker i frustrasjon, finn eg ikkje att alle bileta mine frå turen vidare.
Om eg brått skulle vera så heldig å komma over bileta, blir eg glad.
Om ikkje, så har eg enn så lenge, minna.
Så kor flott bl.a. Skulestovepub`n, kraftstasjonen, turen ned frå fjellet, utsikta og solnedgangen var, det kan du berre tenkje deg.
Eller ta turen inn til Flørli, gå trappene og ta ei øl på pubben, å opplev sjølv. Det kan anbefalast!!
Om du ikkje har så god fantasi, eller likar sånne fysiske utskeiingar, kan du ta ein tur inn her eller her å sjå.
Etter at me slitne og nøgde var vel «heimkomne» att, var det tid for dusj og litt avslapping før middag på Kraftstasjonen. Skulepubben vart opna for kvelden, og dei som hadde ynskje om det kunne ta seg ein dukkert i stampen på kaien.
Heile opphaldet var som, tidvis, å gå tilbake i tid. Husa/leilighetane me budde i var «endå» frå den tida dei vart ført opp.
Det var ikkje berre me som overnatta her denne helga, det låg båtar til kai og nokre hadde slått opp telt.
Fjordcruise i Lysefjorden
Søndag morgon vakna me til eit aldeles nydeleg vær. Etter frukost og utsjekk på formiddag, gjekk me på ny ombord i båten. No for å få ein triveleg omvising i Lysefjorden.
Magisk
Når himmelen er blå, fjorden er tilnærma blank og me er på båttur i ein av våre utruleg vakre fjordar…..då kjenner ein det i heile kroppen. På slike dagar finnes det ingen vakrare stadar enn Noreg og vestlandet. Det er berre heilt magisk!!
Her ved Hengjanefossen gjekk båten heilt innunder fossefallet for å henta reint vatn i ei bøtte. Dette vatnet fekk me ein smaksprøve på.
Om du ser godt etter så ser du eit lysare hjarte markert i fjellveggen, eg kan ikkje minnast historia som vart fortald rundt dette, men det hadde noko med eit troll og kjærleik å gjera.
Me var òg innom Fantahålå, og me mata Geitene, men bileta her ligg på same stad som dei andre som er forsvunne i ein annan dimensjon……..
Etter endt Fjordcruise vart me satt av på Oanes, der bussen vart forlatt fredag i kveldinga. Heimturen byrjar….. lurar allereie på kvar turen går til neste år..??
Linda
Historie
Allereie på 1600-talet var det fast busetnad i Flørli. Bygda var truleg grunnlagt rundt saga og sagbruket som gjekk i Flørliåna. Bygda vart lagt aude i nesten 100 år etter eit steinras som gjekk i 1708. Rundt 1800 var det liv igjen i Flørli og i 1802 vart Flørli skilt ut fra Kallali som eigen gard. Garden vart dreven til 1915-1920.
Den seinare bebygginga i Flørli vart etablert samstundes med bygginga av Flørli kraftstasjon, rundt 1913 til 1918, og tok over for gården. 119 arbeidarar, 28 kvinner og 37 barn var registrert i Flørli i 1916. I 1929 kjøpte Stavanger kommune opp eigedommen og dreiv kraftverket fram til Lyse kraft tok over i 1992.
På det meste var det 30 barn på Flørli skule, og bygda hadde post og butikk. Skulen vart stengd i 1970 og butikken i 1981. Flørli vart fråflytta i 1999 på grunn av automatisering av kraftverks drifta.
I dag er ein del av husa solgt som fritidshus, og det er rift om byggningane som ligg midt i ei turistperla. Maskinistboligen, som vart reist i 1949, var det aller fyrste huset som vart solgt til private. Det er tre fastbuande på Flørli.
I tillegg til eigedommane som vart solgt til private, disponerer Ryfylke Friluftsråd, Stavanger Turistforening og Stavanger kommune kvar sine. Nokre bygg er også ein del av drifta som er på den gamle kraftstasjonen (konsertscene, kafé og utstilling om bygdas historie).
Flørlistølen ligg over Flørli og er tidligare drevet som ein støl. Flørli turiststasjon er et tidligare skulehus i Flørli. Begge er i dag turistforeningshytter som eiges og drives av Stavanger Turistforening.
Stølen ligg rundt ein times gange, bratt opp frå fjorden. Den har seks senger og er ubetjent heile året. Flørli turiststasjon ligg rundt 100 meter over havet i toppen av bebygginga i Flørli. Turiststasjonen er ubetjent om sommaren og ikkje til bruk om vinteren. Huset som blir brukt er det eldste i Flørli.
Overnatting tilbys òg av Flørli 4444, som disponerer leiligheter og har ein vandreheim i grenda. (Wikipedia)