Fyrste gangen eg var i Berlin var rundt 1-årsdagen for Berlinmurens fall. Vi var på firmatur og hadde flotte sightseeingturar både i aust og vest. Det var då veldig stor skilnad på dei to himmelretningane.
Etter det har me vore fleire gangar. Då skytinga på Utøya fann stad, sat me på indisk restaurant i Berlin. Kelneren kom å spurte oss om ikkje me var norske, og fortalde kva som vart vist på nyhetene.
Berlin er ein flott og enkel by å bevege seg rundt i. Dei påfølgande turane kjøpte me oss Berlin kort, så me reiste rundt med buss og bane, og fekk inngang til ein mengde museum til ein rimeleg penge.
Sightseeing på eiga hand
Tyskland, og Berlin, er ikkje berre grusomheter frå krigen. Her er utruleg enkelt å koma seg rundt med offentleg transport, her er mange parkar å slappa av i, museum å besøke og uendeleg mykje anna å beskue. Innimellom må ein jo ha litt mat òg.
Og når det kjem til mat, likar me det meste og elskar å prøve nye rettar. Her i Berlin var me på ein restaurant som serverte alle sine rettar i glas. God mat var det, og ei ny oppleving
Sykkelsightseeing
Bebelplatz, denna plassen frå det 18. århundret i hjerta av Mitte kan skilte med ein opera, ein katedral og eit bibliotek.
Dei mest kjende attraksjonane i Berlin
Berlin Tv tårn
Berlinmuren
Berlinmuren var ei 155 km lang fysisk sperre av betong, piggtråd og elektriske gjerder satt opp av dei østtyske myndighetene i DDR frå 13. august 1961 som skilte Vest-Berlin fra Øst-Berlin og resten av DDR. Formålet med muren var offisielt å beskytte DDRs innbyggara mot fascisme. Wikipedia
Etter Berlin murens fall i 1989, har dei for ikkje å gløyme kor muren stod, gjort dens tilstadeverelse synleg igjen. Ei lang stripe laga av brustein, og innimellom messingskilt, markerar kor muren gjekk, slik at dei som besøker byen kan spasere langs den tidlegare øst-vest-grensa. (Kjelde: reiseplanlegger.naf.no/tur/tyskland)
Berlins kanalar
Museumsinsel
Museumsinsel er Berlins eldste og mest kjente museumskompleks, og ligg på Spreeinsel i sentrum av byen. Der er Pergamonmuseet, Altes Museum, Neues Museum, Alte Nationalgalerie og Bodemuseum. I tilknytning til museene ligg dessuten Berliner Dom og Lustgarten. Wikipedia
Pergamonmuseet
besøkes av ca. 850 000 mennesker kvart år. Navnet stammar frå ein av museets hovedattraksjoner, Pergamonalteret, som tyske arkeologer gravde fram frå oldtidsbyen Pergamon i Lilleasia og satte opp i Berlin.Allerede på tidspunktet då Kaiser-Friedrich-Museum vart opna på Museumsinsel, var det klart at staden ikkje var stort nok til å romma alle dei nye . Særlig monumentalobjektene frå dei tyske utgravningane i Babylon, Uruk, Assur, Milet, Priene og Egypt kunne ikkje utstilles der på adekvat måte.
Under luftangrepene på Berlin vart Pergamonmuseet sterkt skada, og mange utstillingsobjekt vart flytta til sikrare stadar. I 1945 vart museet plyndra av sovjetiske styrkar og mange objekt sendt til eit stort Stalin-museum i Sovjet. I 1958 vart imidlertid det meste gitt tilbake til det dåverande DDR.
Framleis finnes det nokre objekter folkerettsstridig i depoter i Russland. Då Sovjetunionen falt saman, avtalte den nye demokratiske regjeringa i Russland å tilbakelevera alle dei stjålne gjenstandane til tyske myndigheter, men prosessen er blitt forsinka av museumsdirektører i St. Petersburg og Moskva og av det russiske parlamentet, Dumaen. (Kjelde: Wikipedia)
Minnesmerke over Europas myrdede Jøder
Holocaust Memorial i Berlin er reist til minne om europeiske jødar som vart drept under andre verdenskrig. Minnesmerket består av 2 711 sementklosser plassert på eit ujevnt underlag over eit område på 19 000 kvadratmeter.
Du kan spasera inn i Holocaust Memorial frå alle fira sider, og når du kjem inn i gangane er det ingen skilt eller andre anvisninger. Sementklossane som du spaserer mellom varierer i størrelse mellom 0,2 og 4,8 meter, og heile minnesmerket er designa for å skapa ein forvirrande og urolig atmosfære for dei besøkande.
Det er aktitekten Peter Eisenman som har teikna minnesmerket, som skal forsøke å gje ein forestilling av eit system som tilsynelatende er prega av orden, men der den menneskelege forankringa er gått tapt. (Kjelde: storbytur.no/berln)
Morfar og bessen -to krigsheltar – gløymt i dag
Ved reisa vår til Berlin i 2011, starta me ein føljetong. Me er begge glade i historie og likar å ta ein tur i museum. Krigshistorie har eg alltid vore interessert i. Etter å høyrt historiar frå begge mine bestefedre som sloss mot nazistane under krigen, på kvar sitt vis. Og som begge vart skada.
Særoppgåva mi på gymnaset var basert på bøker om krigen. Oppmodar på det sterkaste å lesa «Jeg vil leve» av Oscar Magnusson, eg har lese den 3-4 gonger.
Skal ikkje ting gjenta seg, må ein huske og læra av historien. I våre dagar ser det ut til at ein allerede har gløymt dette. Dagens propaganda er til skremande samanlikning lik den i Tyskland i åra før andre verdskrig, no er den i heile verda.
I nazismens grusomme fotspor
Vel … me starta vår føljetong i Berlin og Stazi-museet. Etter ein historiefull omvisning der, måtte me følge historien. Då vart det sjølvsagt togtur til Oranienburg og Sachsenhausen etterpå.
Begge stadar oppfordrar eg til ein visitt, den er lærerik, interessant og ikkje minst viktig – ME MÅ IKKJE GLØYMA!!
Etter å høyrt historiar frå Sachsenhausen, var det sjølvsagt å følge historien vidare til Polen og Auswitch Birkenau – den mest berykta konsentrasjonsleiren av dei alle. Det kan du lesa om i innlegget mitt om Polen.
Stasi-museet
Stasi-museet ligg i hus 1 på eigedomen til det tidlegare hovudkvarteret til DDR Ministry for State Security (MfS). Bygningen vart reist i 1960-61 som kontor til
15. januar 1990 overtok demonstrantar Stasi-hovudkvarteret. Ei veka seinare bestemte Central Round Table at eit skulle opprettas i hus 1.
Sidan 1990 har vist ulike utstillingar, gitt informasjon om statens sikkerhet og korleis dens aktivitetar påvirka DDR-befolkningen. Den permanente utstillingen «Statssikkerhet i SED-diktaturet», som foreningen oppretta saman med Stasi Records Agency, opna i hus 1 i januar 2015. (Kjelde: stasimuseum.de )
Sachsenhausen
Model-leir
konsentrasjonsleir vart bygga sommaren 1936 av internerte frå leirane i Emsland-regionen. Det var den første nye konsentrasjonsleiren som vart etablert etter utnevnelsen av riksleder SS Heinrich Himmler til sjef for det tyske politi i juli 1936.
I 1944 var rundt 90 % av dei utlendingar, med borgarar fra Sovjetunionen og Polen som dei største gruppene. Det var også rundt 20 000 kvinner blant dei internerte i Sachsenhausen konsentrasjonsleir.